- effugio
- ef-fŭgĭo, fūgi ( inf. pass. effugiri, Pseud. Syr. Sent. 815 Rib.), 3, v. n. and a. (class. and freq., esp. in the active sense).I.Neutr., to flee away; or, with reference to the result, to escape:II.
effugias ex urbe inanis,
Plaut. Trin. 3, 2, 75; so,ex urbe,
id. ib. 2, 4, 196:e proelio,
Cic. Phil. 2, 29:e manibus,
id. de Imp. Pomp. 9 al.; cf.transf.: ex sitella (sors),
Plaut. Cas. 2, 6, 44:a vita marituma,
id. Bacch. 2, 3, 108:a quibus,
Cic. Sest. 54 fin.:patriă,
Plaut. Merc. 3, 4, 75:foras,
id. Most. 1, 4, 3; cf. id. Curc. 5, 1, 8; Ter. Eun. 5, 5, 3:ad regem,
Curt. 4, 15.— Absol.:pisces ne effugiant, cavet,
Plaut. Truc. 1, 1, 16; Caes. B. G. 5, 58, 4; Cic. Att. 1, 16, 2; Verg. E. 3, 49 et saep.; cf.:via Nolam ferente,
Liv. 8, 26.—With ne: parum effugerat ne dignus crederetur (= aegre impediebat, quin, etc.; Greek par oligon exephugen, etc.), Tac. H. 3, 39 fin.:propinque clade urbis ipsi, ne quid simile paterentur, effugerunt,
Liv. 36, 25, 8.—Act.A.Of personal subjects: aliquid, to flee from, escape, avoid, shun (cf.:vito, caveo, fugio): ita vix poteris effugere infortunium,
Plaut. Am. 1, 1, 295:pauca (with subterfugere),
id. Capt. 5, 2, 18:malam rem,
id. As. 2, 4, 9:impias propinquorum manus,
Cic. Rep. 6, 12:dolores,
id. Q. Fr. 1, 4, 4:mortem,
Caes. B. G. 6, 30, 2:periculum celeritate,
id. ib. 4, 35, 1; cf. id. B. C. 2, 41, 6:equitatum Caesaris,
id. ib. 1, 65, 4:haec vincula,
Hor. S. 2, 3, 71 et saep.; cf.:haec morte effugiuntur,
Cic. Tusc. 1, 36:ea aetas tua, quae cupiditates adolescentiae jam effugerit,
i. e. has passed beyond them, Tac. H. 1, 15:effugere cupiditatem regnum est vincere,
Pub. Syr. 154 (Rib.).—Rarely with a rel. clause: numquam hodie effugies, quin mea moriaris manu, Naev. ap. Macr. S. 6, 1 (Trag. Rel. ed. Rib. p. 8).—Of inanimate subjects: res (me) effugit, it escapes me, I do not observe it:ubi eum locum omnem cogitatione sepseris, nihil te effugiet,
Cic. de Or. 2, 34 fin.:nullius rei cura Romanos,
Liv. 22, 33:neque hoc parentes Effugerit spectaculum,
Hor. Epod. 5, 102:somniculosum plurima effugiunt,
Col. 11, 1, 13 et saep.:petitiones corpore effugi,
i. e. narrowly, barely, Cic. Cat. 1, 6, 15.— Rarely with a subject-clause:custodis curam non effugiat observare desilientem matricem,
Col. 8, 11, 12.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.